اکثریت قریب به اتفاق افراد کار نسبتا مشابهی انجام میدهند؛ این رزومه را در تعداد متعددی وبسایت عمومی، کاریابی یا روی job board تخصصی منتشر میکنند و منتظر میمانند تا با آنها تماس گرفته شود. برخی هم علاوه بر این، به جستجوی مشاغل میپردازند و برای آنها تقاضا میدهند. این کارها هیچ اشکالی ندارد اما قبل از اینها باید بدانیم که دو نوع جستجوی کار job searching داریم.
انواع روشهای جستجوی کار را میتوان به دو گروه کلی تقسیم کرد:
اگر دقیقتر بخواهیم صحبت کنیم، طیفی از روشها را داریم که در یک سر آن روشهای خیلی پسیو قرار دارند و در سر دیگر آن خیلی فعال و روشهایی هم این بینابین. مثلا کسی که منتظر نشسته تا رفقا و اعضا خانوادهاش برایش کار پیدا کنند و چه بسا حتی رزومهاش را هم هنوز تکمیل نکرده در انتهای سرغیرفعال قرار دارد. آیا چنین فردی هیچ شانسی برای کاریابی ندارد؟ مسلما چنین نیست. همیشه قدری شانس وجود دارد اما پرسش این است که آیا روشهای پسیو بهترین روشها هستند؟
از منظر این تقسیمبندی،
بهعنوان مثال یک روش خیلی اکتیو این است که اگر اسم و نشانی ایمیل مدیر استخدام شرکت را میدانید، بهطور مستقیم برای وی ایمیل بزنید و در متن ایمیل خود هم بنویسید که چرا مشتاق گرفتن این شغل هستید و خود را به صورت بالقوه فرد مناسبی برای این موقعیت شغلی میبینید. به این ترتیب شکل نگاه وی به رزومه شما تغییر خواهد کرد.
این روشهای پسیو و اکتیو فقط مربوط به مشاغل خاص و پردرآمد نمیشوند. شما حتی اگر بخواهید برای یک شغل با حداقل حقوق در کافیشاپها و فروشگاهها تقاضا بدهید، اینکه صرفا به ارسال رزومه در وبسایتهای آن بیزینسها بپردازید تا اینکه رزومهاتان را پرینت بگیرید و مستقیما به سراغ مدیر یا صاحب مغازه بروید یک نتیجهی واحد نخواهد داشت. در این باره در دوره مصاحبهی شغلی به تفصیل توضیح داده شده است.
بدیهی است که هر چقدر شما به سمت روشهای فعالتر بروید، شانس خود را برای گرفتن مصاحبه افزایش دادهاید. در عین اینکه این روشها سختتر و انرژیبرتر از روشهای پسیو هستند و به تعداد بسیار کمتری هم میتوان از طریق آنها رزومه فرستاد. اما برخلاف روشهای پسیو که تعداد زیادی بهصورت فلهای اقدام میکنند، در روشهای اکتیو، شانس برای اینکه پیام به فرد مسئول و تصمیمگیر برسد افزایش مییابد. در واقع، از طریق این روشها، رزومهای که پیشتر از نظر محتوا و شکل از بقیهی رقبا متمایز شده، به صورت متمایز و متفاوت و برجستهای هم توزیع میشود.
باید توجه داشت که اکتیو یا پسیو بودن فراتر از بحث رزومه میرود و به دو نوع متد از جستجوی شغلی و تلاش برای کاریابی اطلاق میشود اما برجستهترین نمود آن در زمان توزیع و انتشار رزومه است.
خیر. توصیه این است که شما زمان توزیع و ارسال را به صورت 70 به 30، برای روشهای اکتیو به پسیو تقسیم کنید. اگر در ابتدا دشوار است میتوانید به صورت معکوس و 30 به 70 این کار را آغاز کنید و بعد به تدریج، از نسبت روشهای پسیو بکاهید و روشهای اکتیو را تقویت کنید و زمانی را که صرف توزیع و ارسال رزومه میکنید، بیشتر صرف روشهای اکتیو کنید.
ایدهال این است که شما برای تمام مشاغل در سازمانهایی که به کار در آنها بهطوری جدی علاقهمند هستید از روشهای خیلی اکتیو استفاده کنید و روشهای کمتر اکتیو یا پسیو را برای سایر سازمانها و مشاغل بگذارید.
برای روشهای پسیو، استفاده از موارد متعددی از بردهای کاریابی از جمله monsters.ca، indeed.ca و یا jobbank.gc.ca مفید است. مقدم بر همهی اینها استفاده از پروفایل لینکداین است که میتواند هم به صورت پسیو و هم اکتیو مورد استفاده قرار گیرد و در موضوعات بعدی به آن خواهیم پرداخت.
در کنار اینها، شناسایی و استفاده از بردهای کاریابی تخصصی در فیلد کاری شما قرار دارد. بسیاری از مشاغل تخصصی، صرفا روی این نوع بردها مشاغل خود را پست میکنند. شما با انتخاب مشاغل متناسب، میتوانید هم به صورت پسیو (ارسال رزومه و کاورلتر) و هم اکتیو (یافتن مرتبطین، تلاش برای دیدار حضوری، کلدکالین، …) رزومهی خود را توزیع کنید.
همچنین برخی بوردها (چه فیزیکی و چه در اینترنت) بر روی محدودههای جغرافیایی خاصی متمرکز هستند و شما با شناسایی و استفاده از آنها میتوانید مخاطب بالقوهی خود را بهتر شناسایی کنید.
در ارسال رزومه باید به اجرای ترکیبی از روشهای اکتیو و پسیو توجه داشت و نسبت مناسبی از آنها را رعایت کرد که در ابتدا ممکن است سهم روشهای پسیو بیشتر باشد اما به تدریج بر سهم و وزن روشهای اکتیو افزوده شود.
فهرستی از کارهایی که در نظر دارید برای توزیع و انتشار رزومه انجام دهید آماده کنید. نسبت سهم روشهای اکتیو به پسیو – از نظر مدت زمانی که به آنها اختصاص میدهید. – چقدر است؟
اگر سهم روشهای اکتیو در کل جستجو کمتر از 50 درصد است، برای افزایش این سهم تا این سقف در ماه اول کوشش کنید. تلاش کنید در پایان ماه دوم این سهم حداقل به 70 درصد رسیده باشد.